-
1 tracić
tracić [traʨ̑iʨ̑]I. vt\tracić kontakt z kimś/czymś den Kontakt zu jdm/etw verlieren\tracić łączność z kimś/czymś die Bindung [ lub den Kontakt] mit jdm/etw verlieren\tracić orientację den Überblick verlieren\tracić ważność verfallen2) < perf s-> ( marnować) okazję versäumen, verpassen; czas vergeuden, verschwenden; pieniądze verschwenden4) \tracić kogoś/coś z oczu jdn/etw aus den Augen verlieren1) ( ponosić stratę) einen Verlust erleiden2) ( zaczynać mieć mniej)\tracić na wadze am Gewicht verlieren\tracić na wartości/znaczeniu an Wert/Bedeutung verlieren3) ( zmniejszać swoją wartość)\tracić w czyichś oczach bei jdm an Ansehen einbüßen -
2 gubić
gubić wątek den Faden verlieren;gubić się rzeczy verloren gehen, abhanden kommen; (błądzić) sich verirren, sich verlaufen; (tracić orientację) sich verlieren (w L in D); (tracić się z oczu) sich aus den Augen verlieren -
3 zgubić
gubić wątek den Faden verlieren;gubić się rzeczy verloren gehen, abhanden kommen; (błądzić) sich verirren, sich verlaufen; (tracić orientację) sich verlieren (w L in D); (tracić się z oczu) sich aus den Augen verlieren -
4 kołowacieć
-
5 Überblick
-
6 Orientierung
Orientierung [oriɛn'ti:rʊŋ] <-, -en> forientacja fdie \Orientierung verlieren tracić [ perf s-] orientacjęzu Ihrer \Orientierung dla Pańskiej orientacjisexuelle/politische \Orientierung orientacja seksualna/polityczna
См. также в других словарях:
tracić — ndk VIa, tracićcę, tracićcisz, trać, tracićcił, tracićcony 1. «przestawać coś mieć, zostawać bez kogoś, czegoś, zostawać pozbawionym kogoś, czegoś» Tracić głos, słuch, wzrok, pamięć, siły, zdrowie, życie. Tracić majątek. Tracić ducha, fantazję,… … Słownik języka polskiego
fiksować — Tracić rozum; zwariować lub dostać obsesji Eng. To lose mental fitness; to become insane or eccentric 2) Tracić orientację; gubić się; popadać w konfuzję Eng. To become bewildered, disoriented, or confused … Słownik Polskiego slangu
kołowacieć — Tracić rozum; zwariować lub dostać obsesji Eng. To lose mental fitness; to become insane or eccentric 2) Tracić orientację; gubić się; popadać w konfuzję Eng. To become bewildered, disoriented, or confused … Słownik Polskiego slangu
mieć mętlik w głowie — Tracić orientację; gubić się; popadać w konfuzję Eng. To be confused, disoriented, or bewildered … Słownik Polskiego slangu
mieć młyn w głowie — Tracić orientację; gubić się; popadać w konfuzję Eng. To be confused, disoriented, or bewildered … Słownik Polskiego slangu
zbaranieć — Tracić orientację; gubić się; popadać w konfuzję Eng. To become bewildered, disoriented, or confused … Słownik Polskiego slangu
zdębieć — Tracić orientację; gubić się; popadać w konfuzję Eng. To become bewildered, disoriented, or confused … Słownik Polskiego slangu
gubić się – zgubić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o przedmiotach: ginąć, przepadać nie wiadomo kiedy i gdzie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Drobne monety łatwo się gubią. Gdzieś mi się zgubiło jej zdjęcie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gubić — ndk VIa, gubićbię, gubićbisz, gub, gubićbił, gubićbiony 1. «dopuszczać, żeby coś zginęło, tracić coś przez nieuwagę; upuszczać coś bezwiednie» Gubić pieniądze, rękawiczki. ∆ Gubić krok, takt, rytm «maszerując, idąc, tańcząc mylić krok; grać,… … Słownik języka polskiego
głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… … Słownik języka polskiego
głupieć — 1) Wariować; tracić równowagę umysłową; szaleć Eng. To become stupid or insane 2) Tracić orientację; gubić się; popadać w konfuzję Eng. To become bewildered, disoriented, or confused … Słownik Polskiego slangu
